Lekker bezig weer.
Handig gevonden; betonschaar aangepast tot krimptang.
Onderstaande accu monitor hebben wij gebruikt. Was toen ik 2 jaar geleden aan het bouwen was een van de meest gebruikte goedkope accu monitoren.
Je kunt de accu samenstelling en capaciteit instellen. De bijgeleverde meetshunt (meerdere grootes beschikbaar) zet je tussen de accu en gebruikers en die telt accuraat hoeveel eruit gaat en hoeveel erover blijft.
https://nl.aliexpress.com/item/1005004533105748.html
Grotere dikte kabel dan nodig, is nooit een probleem. Alleen kan die minder flexibel zijn en moeilijker te verwerken.
Busje gekocht... en toen?
Re: Busje gekocht... en toen?
Waar waren we eind november gebleven... bij de elektra dus.
Even kort samengevat: de op een losse plank gemonteerde testopstelling van eind november bleek (na enkele wijzigingen en zekering testen) naar behoren te werken, wat nog niet fatsoenlijk werkte was de hiervoor gebruikte huishoudaccu.
(en dat was op zich ook niet zo verwonderlijk aangezien ik maar even een afgedankte startaccu van de plank had gehaald, want het experimenteren/testen met een afgedankte accu is nu eenmaal veel minder kostbaar voor een kortsluiting specialist zoals ik
)
Tsja, daarna rijst dan de vraag natuurlijk wat we uiteindelijk gaan gebruiken als huishoudaccu.
Eerst maar eens kijken wat er allemaal gevoed moet worden door de huishoudaccu.
En dat is eigenlijk helemaal niet zoveel... een paar meter ledstrip als sfeerverlichting, 2 TL-lampjes, een enkele keer een koelboxje die in de praktijk alleen maar op 12V werkt als er gereden wordt (dat werkt ook al prima enkel op de startaccu), en voor de toekomst misschien nog een standkacheltje.
Een grof rekensommetje wees uit dat een 100Ah accu al ruim voldoende moet zijn voor een dagje zonder stekkerverbinding.
En dat komt heel mooi uit, want daarmee is een 10A acculader van mijn kiepaanhanger ook geschikt om de huishoudaccu op te laden... dat scheelt weer in de kosten, wat je al hebt hoef je namelijk niet meer te kopen.
Vervolgens maar eens kijken welk soort accu het beste geschikt is als huishoudaccu.
Keuze is er genoeg (lees: veel te veel) in loodaccu, AGM, gel, Lithium, nemen we start, tractie of semi-tractie, droog of nat, met of zonder ventieltjes, kortom eerst mezelf maar eens heel goed gaan inlezen op het www over alle voor- en nadeeltjes van al die verschillende soorten accu's.
Startaccu's vallen allemaal af, natte open accu's wil ik zondermeer niet in de bus, en daarmee blijft over AGM, gel of Lithium.
Het www roept halleluja voor Lithium... en mijn portemonnee barst gelijk uit in een spontane huilbui, dat Lithium gaat het dus zondermeer niet worden.
Dus AGM of gel...een daarin blijkt het op het www een aardig ongeregeld zooitje wat betreft adviezen, geschatte laadcycli en (on)mogelijkheden wat betreft ontladen.
Ik heb mij uiteindelijk maar gericht op een theoretisch zo lang mogelijke levensduur bij ca. 50% ontlading tegen een nog aangename prijs, en dit weer gekoppeld aan de maximale maten waarvoor er ruimte is voor de accu in het busje.
En voila, deze is het uiteindelijk geworden... nog enigszins een leuk prijskaartje, en qua afmeting ook passend op de hiervoor bedoelde plaats in het busje:
En hiermee is het puzzelplaatje dan ook compleet, nu kan de testopstelling die nog aan een los plankje gemonteerd is eindelijk z'n definitieve plek in het busje krijgen... vanwege de beperkte beschikbare ruimte had ik hiermee bewust nog maar even gewacht tot de accukeuze bekend was, want een zekeringkastje of schakelaar zo geplaatst dat die alleen nog maar bereikbaar is na demontage van de accu leek mij ook niet erg efficiënt.
Nu zit alles dus eindelijk op de definitieve plek tussen de achterbank en kast i.p.v. op een los plankje naast de bank:
En dan moet die accu er nog bij.
Zo'n ding van 30 kilo wil je niet los plaatsen, ook de onbekrachtigde trommelremmetjes van het busje genereren al voldoende remkracht om zo'n accu als een ongeleid projectiel door de bus heen te laten schuiven... dat is niet goed voor de accu, en dat is ook niet gezond voor de inzittenden.
Kortom, er moet dus nog een geschikt accubakje komen waarin deze accu degelijk vast gezet kan worden.
Nou kun je zoiets kopen in plastic uitvoering voorzien van een spanbandje, nog afgezien van de prijs van zoiets heb ik ook niet veel vertrouwen in zo'n redelijk gammel ogend geval.
Dus heb ik de oud ijzer hoop maar even weer doorgeworsteld, hieraan ca. 3 kg metaal à € 0,18/kg onttrokken, vervolgens een beetje aan het puzzelen, passen, lassen en kwasten gegaan met dit als eindresultaat:
... een stevige metalen accubak/frame die met 3 draadeinden door de bodem van de bus bevestigd wordt, en dat allemaal voor een fractie van de kosten van een gekocht exemplaar.
En zo ziet het geheel er dan uit als deze bak met accu bij de rest is geplaatst:
... mooi weggewerkt in een verloren hoekje tussen/naast de achterbank en de kast en toch heel gemakkelijk bereikbaar via de linker zijdeur.
En wat heb ik verder nog meer gedaan...
Een hele hoop prutswerk in de vorm van afdeklijstjes en dorpellijstjes afgewerkt, enkele irritante rammeltjes weggewerkt, een vergrendeling op de lade onder de achterbank geplaatst zodat die lade niet meer automatisch open gaat bij het linksaf slaan en weer dicht knalt bij een bocht rechtaf, een brandblussertje geplaatst, en een waterlekkage achter het dashboard (hopelijk) helemaal opgelost.
Tevens heb ik nog een redelijk tijdsorigineel toerentellertje opgescharreld en deze naast de kilometerteller geplaatst, want bij 800 rpm stationair pruttelt het V4 motortje zo vreemd dat men bang wordt dat die afslaat en bij 3000 rpm jankt die al zo hard dat men al bang gaat worden dat de zuigers door de motorkap heen geblazen worden... dan geeft zo'n toerentellertje toch wel een wat geruster gevoel voor een bestuurder.
Het "to do"-lijstje voor de binnenkant van het busje is hiermee in grote lijnen voorlopig wel afgewerkt.
Dat wil echter niet zeggen dat het project busje hiermee ook ongeveer klaar is, want de komende maanden wil ik me bezig gaan houden met de techniek onder de motorkap... eerst de cilinderkopjes lpg-geschikt laten maken en alle pakkingen/keerringen van de motor vervangen, en hopelijk daarna ook zo snel mogelijk een lpg installatie eronder zodat het rijden op E98 benzine + loodvervanger ook definitief tot het verleden benoemd kan worden.
Veel hiervan kan ik gewoon in eigen beheer doen, maar voor enkele dingen (o.a. cilinderkoppen aanpassen) ben ik afhankelijk van anderen en die hebben momenteel helaas lange wachttijden...
Tot zover de ontwikkelingen deze keer, en het wordt weer vervolgd als er weer nieuwe ontwikkelingen zijn.
Jullie allemaal alvast een voorspoedige jaarwisseling toegewenst.
Even kort samengevat: de op een losse plank gemonteerde testopstelling van eind november bleek (na enkele wijzigingen en zekering testen) naar behoren te werken, wat nog niet fatsoenlijk werkte was de hiervoor gebruikte huishoudaccu.
(en dat was op zich ook niet zo verwonderlijk aangezien ik maar even een afgedankte startaccu van de plank had gehaald, want het experimenteren/testen met een afgedankte accu is nu eenmaal veel minder kostbaar voor een kortsluiting specialist zoals ik
)Tsja, daarna rijst dan de vraag natuurlijk wat we uiteindelijk gaan gebruiken als huishoudaccu.
Eerst maar eens kijken wat er allemaal gevoed moet worden door de huishoudaccu.
En dat is eigenlijk helemaal niet zoveel... een paar meter ledstrip als sfeerverlichting, 2 TL-lampjes, een enkele keer een koelboxje die in de praktijk alleen maar op 12V werkt als er gereden wordt (dat werkt ook al prima enkel op de startaccu), en voor de toekomst misschien nog een standkacheltje.
Een grof rekensommetje wees uit dat een 100Ah accu al ruim voldoende moet zijn voor een dagje zonder stekkerverbinding.
En dat komt heel mooi uit, want daarmee is een 10A acculader van mijn kiepaanhanger ook geschikt om de huishoudaccu op te laden... dat scheelt weer in de kosten, wat je al hebt hoef je namelijk niet meer te kopen.
Vervolgens maar eens kijken welk soort accu het beste geschikt is als huishoudaccu.
Keuze is er genoeg (lees: veel te veel) in loodaccu, AGM, gel, Lithium, nemen we start, tractie of semi-tractie, droog of nat, met of zonder ventieltjes, kortom eerst mezelf maar eens heel goed gaan inlezen op het www over alle voor- en nadeeltjes van al die verschillende soorten accu's.
Startaccu's vallen allemaal af, natte open accu's wil ik zondermeer niet in de bus, en daarmee blijft over AGM, gel of Lithium.
Het www roept halleluja voor Lithium... en mijn portemonnee barst gelijk uit in een spontane huilbui, dat Lithium gaat het dus zondermeer niet worden.
Dus AGM of gel...een daarin blijkt het op het www een aardig ongeregeld zooitje wat betreft adviezen, geschatte laadcycli en (on)mogelijkheden wat betreft ontladen.
Ik heb mij uiteindelijk maar gericht op een theoretisch zo lang mogelijke levensduur bij ca. 50% ontlading tegen een nog aangename prijs, en dit weer gekoppeld aan de maximale maten waarvoor er ruimte is voor de accu in het busje.
En voila, deze is het uiteindelijk geworden... nog enigszins een leuk prijskaartje, en qua afmeting ook passend op de hiervoor bedoelde plaats in het busje:
En hiermee is het puzzelplaatje dan ook compleet, nu kan de testopstelling die nog aan een los plankje gemonteerd is eindelijk z'n definitieve plek in het busje krijgen... vanwege de beperkte beschikbare ruimte had ik hiermee bewust nog maar even gewacht tot de accukeuze bekend was, want een zekeringkastje of schakelaar zo geplaatst dat die alleen nog maar bereikbaar is na demontage van de accu leek mij ook niet erg efficiënt.
Nu zit alles dus eindelijk op de definitieve plek tussen de achterbank en kast i.p.v. op een los plankje naast de bank:
En dan moet die accu er nog bij.
Zo'n ding van 30 kilo wil je niet los plaatsen, ook de onbekrachtigde trommelremmetjes van het busje genereren al voldoende remkracht om zo'n accu als een ongeleid projectiel door de bus heen te laten schuiven... dat is niet goed voor de accu, en dat is ook niet gezond voor de inzittenden.
Kortom, er moet dus nog een geschikt accubakje komen waarin deze accu degelijk vast gezet kan worden.
Nou kun je zoiets kopen in plastic uitvoering voorzien van een spanbandje, nog afgezien van de prijs van zoiets heb ik ook niet veel vertrouwen in zo'n redelijk gammel ogend geval.
Dus heb ik de oud ijzer hoop maar even weer doorgeworsteld, hieraan ca. 3 kg metaal à € 0,18/kg onttrokken, vervolgens een beetje aan het puzzelen, passen, lassen en kwasten gegaan met dit als eindresultaat:
... een stevige metalen accubak/frame die met 3 draadeinden door de bodem van de bus bevestigd wordt, en dat allemaal voor een fractie van de kosten van een gekocht exemplaar.
En zo ziet het geheel er dan uit als deze bak met accu bij de rest is geplaatst:
... mooi weggewerkt in een verloren hoekje tussen/naast de achterbank en de kast en toch heel gemakkelijk bereikbaar via de linker zijdeur.
En wat heb ik verder nog meer gedaan...
Een hele hoop prutswerk in de vorm van afdeklijstjes en dorpellijstjes afgewerkt, enkele irritante rammeltjes weggewerkt, een vergrendeling op de lade onder de achterbank geplaatst zodat die lade niet meer automatisch open gaat bij het linksaf slaan en weer dicht knalt bij een bocht rechtaf, een brandblussertje geplaatst, en een waterlekkage achter het dashboard (hopelijk) helemaal opgelost.
Tevens heb ik nog een redelijk tijdsorigineel toerentellertje opgescharreld en deze naast de kilometerteller geplaatst, want bij 800 rpm stationair pruttelt het V4 motortje zo vreemd dat men bang wordt dat die afslaat en bij 3000 rpm jankt die al zo hard dat men al bang gaat worden dat de zuigers door de motorkap heen geblazen worden... dan geeft zo'n toerentellertje toch wel een wat geruster gevoel voor een bestuurder.
Het "to do"-lijstje voor de binnenkant van het busje is hiermee in grote lijnen voorlopig wel afgewerkt.
Dat wil echter niet zeggen dat het project busje hiermee ook ongeveer klaar is, want de komende maanden wil ik me bezig gaan houden met de techniek onder de motorkap... eerst de cilinderkopjes lpg-geschikt laten maken en alle pakkingen/keerringen van de motor vervangen, en hopelijk daarna ook zo snel mogelijk een lpg installatie eronder zodat het rijden op E98 benzine + loodvervanger ook definitief tot het verleden benoemd kan worden.
Veel hiervan kan ik gewoon in eigen beheer doen, maar voor enkele dingen (o.a. cilinderkoppen aanpassen) ben ik afhankelijk van anderen en die hebben momenteel helaas lange wachttijden...
Tot zover de ontwikkelingen deze keer, en het wordt weer vervolgd als er weer nieuwe ontwikkelingen zijn.
Jullie allemaal alvast een voorspoedige jaarwisseling toegewenst.
rustig aan, ben ik ook de hele dag druk mee...
Re: Busje gekocht... en toen?
En toen... toch maar eens even een kleine update na 9 maanden stilte.
Tsja, wat hebben we nog gedaan aan het bussie... eigenlijk weinig, maar we hebben nog wel wat gedaan met het bussie.
Naar mijn (ons) idee was het bussie inwendig eigenlijk wel af in de zin van het is gewoon bruikbaar zoals wij het wensen.
Hoog tijd om eens wat weekendjes op pad te gaan om te bekijken hoe het bevalt, en aan de hand daarvan de kinderziektes opsporen die nog wat aandacht en/of verbetering vragen.
Dus weekendtas ingepakt, bed opgemaakt, koelkastbox gevuld, tank gevuld en rijden met die hap... en niet te ver, want Twente is groot genoeg voor wat oefenweekendjes en daar is ook genoeg te zien en te beleven.
Voor het eerste weekeindje hebben we een oldtimerfestival gekozen, kampeermogelijkheden naast het evenemententerrein dus lekker gemakkelijk.
Het was een leuk evenement, het feestje in de evenemententent ging door tot in de late (vroege) uurtjes, de vreettenten op het terrein hebben we allemaal bezocht dus van zelf koken enz. kwam ook weinig terecht... kortom op het slapen na is zoiets eigenlijk totaal niet geschikt om het bussie te testen op het kampeergebruik.
De enigste kinderziekte die we hebben ontdekt is dat het knap lastig is dat de achterklep niet van binnenuit geopend kan worden zonder eerst het bed deels te demonteren. (het drukknopje om de klep van binnenuit te openen zit bij de vergrendeling van de achterklep, dus op bodemhoogte)
In de weken daarna heb ik dit probleempje opgelost door de vergrendeling uit te breiden met een trekstang voorzien van een knop die boven de hoogte van de bedbodem uit komt.
Het was wel even denken en puzzelen hoe dit precies gerealiseerd kon worden, maar toen mijn oog opeens op een afgedankte Gazelle fiets voorzien van remstangen viel viel ook het kwartje... die remstangetjes met bijbehorende koppelstukjes en hefboompjes zijn precies wat ik nodig ben om de vergrendeling van de achterklep te kunnen verplaatsen.
Problem solved, daarna alleen nog even compleet gemaakt door een simpele binnen handgreep uit een oud portier van een Trabant te plaatsen zodat de achterklep van binnenuit ook weer dicht getrokken kan worden als die open staat.
Voor het 2e weekend hebben we besloten om eens een camperplaats te gaan ervaren.
Mwa... eerst een hoop geklooi om erop te komen omdat alles met een bankpasje moest, en toen het bussie eindelijk doorgang had gekregen met behulp van de beheerder stonden we daar op een stukkie met graskeien verhard grasveldje.
Tegenover ons een duits bejaard stelletje wat gelijk met de rug naar ons toe ging zitten, niet echt gezellig dus... rechts van ons een paar heel nieuwsgierige koeien die wel gezellig bleven, en links van ons kwam even later een hele grote luxe camper te staan.
Naar die laatste hebben we eigenlijk met grote verbazing en verbijstering gekeken... mevrouw stapt eruit en heel verbaal + handjes wapperend aanwijzingen geven hoe meneer niet achterwaarts moest rijden, plankjes neerleggen en weer vooruit/achteruit totdat na 10 minuten dat ding eindelijk op z'n plek stond... stelpootjes uit, stelpootjes in, plankjes verplaatsen, stelpootjes weer uit... ja, toen stond die opeens onbeweeglijk verankerd op de graskeien.
Vervolgens meneer eruit met een knopjesding in de hand, luifel uit, luifel in, luifel weer een stukje uit, net iets te ver dus weer een stukje in... fietsen uit de garage, zijluifeltje uit de garage, stoeltjes en tafeltje en nog wat andere dingen uit de garage, het begon aal aardig op een marktkraampje te lijken.
Daarna dat stelletje die grote camper in, hoor ik opeens een hoop gepiep en geknars... he, er ontvouwt zich een schotel die de weg blijkbaar geheel kwijt is, maar na een poosje mopperen en foeteren stond dat ding blijkbaar ook weer goed.
En toen bleef het daar vervolgens 2 uur heel stil, aan de lichtschijnselen door de gordijntjes te zien waren ze blijkbaar heel druk met TV kijken... en na die 2 uurtjes ging het in omgekeerde volgorde, waren ze nog weer 2 uur bezig om alles weer in te pakken en vertrokken ze weer.
Schiet mij maar lek, maar als dat nu de camperbeleving is dan hoeft het van mij ook echt niet meer.
Misschien hebben we gewoon pech gehad met deze camperplaats maar zo'n camperplaats is dus absoluut niet mijn ding, we hebben daar de nacht nog wel doorgebracht maar dit is voorlopig niet voor herhaling vatbaar.
Het 3e weekend hebben we bewust maar niets gepland, gewoon op goed geluk rijden en kijken waar we uitkomen na 2½ uur rijden.
Voor het goed geluk dus een grote dobbelsteen mee: 1 en 4 is linksaf, 2 en 5 is rechtsaf, en 3 en 6 is rechtdoor.
We kwamen uiteindelijk uit net achter Wierden (is normaal gesproken 15 minuten rijden vanaf ons huis
) op een doodlopend weggetje achter een boerderij waar ook enkele tentjes en caravans stonden en kinderen speelden, een soort van mini "kamperen op de boer" dus.
Aangezien dat doodlopende weggetje links en rechts geflankeerd werd door een sloot besloot ik maar even te gaan draaien op dat kampeerterreintje, maar van dat draaien kwam eigenlijk al niet veel meer terecht aangezien ons oude bussie gelijk de volle aandacht kreeg van die spelende kinderen en even later ook van de boerin die er aan kwam lopen... en daarmee kwam gelijk de Twentse gastvrijheid: als je wilt schuif maar aan en zoek maar een plekkie, en als je vanavond nog even mee wilt helpen met het nachtspel voor die kinderen dan kun je hier ook meedoen met de bbq.
We hebben ons dat weekeinde prima vermaakt ondanks dat we het erf niet af zijn geweest, de maandagochtend er ook nog even bij gepakt om te helpen alles weer op te ruimen (de kampeerders en kinderen vertrokken zondag het einde van de middag allemaal) en dat werd ook gewaardeerd... van een betaling wou dat boerengezin niets weten, ik heb dus maar een eigen gerookte beenham en een fles Twents Kuiernat als dank achter gelaten.
Die paar weekeindjes weg hebben eigenlijk totaal geen noemenswaardige gebreken aan het licht gebracht, het enigste wat nog wel wat extra aandacht nodig had was hetgeen je allemaal wel en niet mee moet nemen in het bussie... kortom een standaard inpak- en afvinklijstje voor vertrek is inmiddels een feit, de flessen voor het chemisch toilet en een rol schijtpapier worden nu ook niet meer vergeten.
En voor de rest ben ik al maanden heel rustig bezig om het uiterlijk van het bussie weer helemaal strak te maken zodat deze t.z.t. ook een keer netjes gespoten kan worden.
Maar dit gaat absoluut niet in een heel snel tempo aangezien het mij regelmatig ontbreekt aan tijd, zin en hiervoor geschikte weersomstandigheden.
Dus gewoon stukje bij beetje eerst alle butsjes, lasplekjes en diepe krassen wegplamuren en afdekken met een laagje primer, al met al zijn dat toch wel aardig wat plekjes over de gehele bus waar veel tijd in gaat zitten... en met een paar uurtjes per keer doe je ook nog niet zo gek veel in 1x.
Momenteel ziet de bus er aardig gevlekt uit (die kinderen op die kampeerboerderij noemden ons bussie al lachend "de verrotte aardbei"
) en daar heeft het eigenlijk best wel wat van weg van met al dat rood en bruin.
(die bovenste knipperlichtjes gaan er binnenkort ook definitief af, ik begin die dingen namelijk steeds lelijker te vinden)
En inmiddels noemen we het bussie zelf ook al "de verrotte aardbei", maar tegen de tijd dat de definitieve kleuren er eindelijk op zitten zal dat ook wel weer terug gedoopt gaan worden tot Tranny.
Tot zover weer deze keer, en ik laat weer van me horen als er weer wat nieuws te melden is.
Tsja, wat hebben we nog gedaan aan het bussie... eigenlijk weinig, maar we hebben nog wel wat gedaan met het bussie.
Naar mijn (ons) idee was het bussie inwendig eigenlijk wel af in de zin van het is gewoon bruikbaar zoals wij het wensen.
Hoog tijd om eens wat weekendjes op pad te gaan om te bekijken hoe het bevalt, en aan de hand daarvan de kinderziektes opsporen die nog wat aandacht en/of verbetering vragen.
Dus weekendtas ingepakt, bed opgemaakt, koelkastbox gevuld, tank gevuld en rijden met die hap... en niet te ver, want Twente is groot genoeg voor wat oefenweekendjes en daar is ook genoeg te zien en te beleven.
Voor het eerste weekeindje hebben we een oldtimerfestival gekozen, kampeermogelijkheden naast het evenemententerrein dus lekker gemakkelijk.
Het was een leuk evenement, het feestje in de evenemententent ging door tot in de late (vroege) uurtjes, de vreettenten op het terrein hebben we allemaal bezocht dus van zelf koken enz. kwam ook weinig terecht... kortom op het slapen na is zoiets eigenlijk totaal niet geschikt om het bussie te testen op het kampeergebruik.
De enigste kinderziekte die we hebben ontdekt is dat het knap lastig is dat de achterklep niet van binnenuit geopend kan worden zonder eerst het bed deels te demonteren. (het drukknopje om de klep van binnenuit te openen zit bij de vergrendeling van de achterklep, dus op bodemhoogte)
In de weken daarna heb ik dit probleempje opgelost door de vergrendeling uit te breiden met een trekstang voorzien van een knop die boven de hoogte van de bedbodem uit komt.
Het was wel even denken en puzzelen hoe dit precies gerealiseerd kon worden, maar toen mijn oog opeens op een afgedankte Gazelle fiets voorzien van remstangen viel viel ook het kwartje... die remstangetjes met bijbehorende koppelstukjes en hefboompjes zijn precies wat ik nodig ben om de vergrendeling van de achterklep te kunnen verplaatsen.
Problem solved, daarna alleen nog even compleet gemaakt door een simpele binnen handgreep uit een oud portier van een Trabant te plaatsen zodat de achterklep van binnenuit ook weer dicht getrokken kan worden als die open staat.
Voor het 2e weekend hebben we besloten om eens een camperplaats te gaan ervaren.
Mwa... eerst een hoop geklooi om erop te komen omdat alles met een bankpasje moest, en toen het bussie eindelijk doorgang had gekregen met behulp van de beheerder stonden we daar op een stukkie met graskeien verhard grasveldje.
Tegenover ons een duits bejaard stelletje wat gelijk met de rug naar ons toe ging zitten, niet echt gezellig dus... rechts van ons een paar heel nieuwsgierige koeien die wel gezellig bleven, en links van ons kwam even later een hele grote luxe camper te staan.
Naar die laatste hebben we eigenlijk met grote verbazing en verbijstering gekeken... mevrouw stapt eruit en heel verbaal + handjes wapperend aanwijzingen geven hoe meneer niet achterwaarts moest rijden, plankjes neerleggen en weer vooruit/achteruit totdat na 10 minuten dat ding eindelijk op z'n plek stond... stelpootjes uit, stelpootjes in, plankjes verplaatsen, stelpootjes weer uit... ja, toen stond die opeens onbeweeglijk verankerd op de graskeien.
Vervolgens meneer eruit met een knopjesding in de hand, luifel uit, luifel in, luifel weer een stukje uit, net iets te ver dus weer een stukje in... fietsen uit de garage, zijluifeltje uit de garage, stoeltjes en tafeltje en nog wat andere dingen uit de garage, het begon aal aardig op een marktkraampje te lijken.
Daarna dat stelletje die grote camper in, hoor ik opeens een hoop gepiep en geknars... he, er ontvouwt zich een schotel die de weg blijkbaar geheel kwijt is, maar na een poosje mopperen en foeteren stond dat ding blijkbaar ook weer goed.
En toen bleef het daar vervolgens 2 uur heel stil, aan de lichtschijnselen door de gordijntjes te zien waren ze blijkbaar heel druk met TV kijken... en na die 2 uurtjes ging het in omgekeerde volgorde, waren ze nog weer 2 uur bezig om alles weer in te pakken en vertrokken ze weer.
Schiet mij maar lek, maar als dat nu de camperbeleving is dan hoeft het van mij ook echt niet meer.
Misschien hebben we gewoon pech gehad met deze camperplaats maar zo'n camperplaats is dus absoluut niet mijn ding, we hebben daar de nacht nog wel doorgebracht maar dit is voorlopig niet voor herhaling vatbaar.
Het 3e weekend hebben we bewust maar niets gepland, gewoon op goed geluk rijden en kijken waar we uitkomen na 2½ uur rijden.
Voor het goed geluk dus een grote dobbelsteen mee: 1 en 4 is linksaf, 2 en 5 is rechtsaf, en 3 en 6 is rechtdoor.
We kwamen uiteindelijk uit net achter Wierden (is normaal gesproken 15 minuten rijden vanaf ons huis
) op een doodlopend weggetje achter een boerderij waar ook enkele tentjes en caravans stonden en kinderen speelden, een soort van mini "kamperen op de boer" dus.Aangezien dat doodlopende weggetje links en rechts geflankeerd werd door een sloot besloot ik maar even te gaan draaien op dat kampeerterreintje, maar van dat draaien kwam eigenlijk al niet veel meer terecht aangezien ons oude bussie gelijk de volle aandacht kreeg van die spelende kinderen en even later ook van de boerin die er aan kwam lopen... en daarmee kwam gelijk de Twentse gastvrijheid: als je wilt schuif maar aan en zoek maar een plekkie, en als je vanavond nog even mee wilt helpen met het nachtspel voor die kinderen dan kun je hier ook meedoen met de bbq.
We hebben ons dat weekeinde prima vermaakt ondanks dat we het erf niet af zijn geweest, de maandagochtend er ook nog even bij gepakt om te helpen alles weer op te ruimen (de kampeerders en kinderen vertrokken zondag het einde van de middag allemaal) en dat werd ook gewaardeerd... van een betaling wou dat boerengezin niets weten, ik heb dus maar een eigen gerookte beenham en een fles Twents Kuiernat als dank achter gelaten.
Die paar weekeindjes weg hebben eigenlijk totaal geen noemenswaardige gebreken aan het licht gebracht, het enigste wat nog wel wat extra aandacht nodig had was hetgeen je allemaal wel en niet mee moet nemen in het bussie... kortom een standaard inpak- en afvinklijstje voor vertrek is inmiddels een feit, de flessen voor het chemisch toilet en een rol schijtpapier worden nu ook niet meer vergeten.
En voor de rest ben ik al maanden heel rustig bezig om het uiterlijk van het bussie weer helemaal strak te maken zodat deze t.z.t. ook een keer netjes gespoten kan worden.
Maar dit gaat absoluut niet in een heel snel tempo aangezien het mij regelmatig ontbreekt aan tijd, zin en hiervoor geschikte weersomstandigheden.
Dus gewoon stukje bij beetje eerst alle butsjes, lasplekjes en diepe krassen wegplamuren en afdekken met een laagje primer, al met al zijn dat toch wel aardig wat plekjes over de gehele bus waar veel tijd in gaat zitten... en met een paar uurtjes per keer doe je ook nog niet zo gek veel in 1x.
Momenteel ziet de bus er aardig gevlekt uit (die kinderen op die kampeerboerderij noemden ons bussie al lachend "de verrotte aardbei"
) en daar heeft het eigenlijk best wel wat van weg van met al dat rood en bruin.(die bovenste knipperlichtjes gaan er binnenkort ook definitief af, ik begin die dingen namelijk steeds lelijker te vinden)
En inmiddels noemen we het bussie zelf ook al "de verrotte aardbei", maar tegen de tijd dat de definitieve kleuren er eindelijk op zitten zal dat ook wel weer terug gedoopt gaan worden tot Tranny.
Tot zover weer deze keer, en ik laat weer van me horen als er weer wat nieuws te melden is.
rustig aan, ben ik ook de hele dag druk mee...
Re: Busje gekocht... en toen?
Thx
We genieten mee bij ieder nieuw verhaal over de rottende aardbei
We genieten mee bij ieder nieuw verhaal over de rottende aardbei
Groeten Kampo
Re: Busje gekocht... en toen?
Ik zag je topic vandaag voor het eerst.
En een compliment voor je werk
Heerlijk om te zien en te lezen hoe zo'n mooi en karaktervol busje behouden blijft
En een compliment voor je werk
Heerlijk om te zien en te lezen hoe zo'n mooi en karaktervol busje behouden blijft
Laatst gewijzigd door BoxerCamp op za 13 jan 2024, 13:42, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Busje gekocht... en toen?
Heerlijk om te lezen ,dat redelijk wat eenvoud een mens ook blij kan maken.
Tranny
Gr. Toon .
Tranny
Gr. Toon .
Kopen bij de chinees,is snijden in eigen vlees.
Mudanishinai de
Mudanishinai de
Re: Busje gekocht... en toen?
Mooie ervaringen!
Wij hebben ook wisselende resultaten op camperplekken, maar dat maakt het ook avontuurlijk. Ondanks de review valt het wel eens tegen maar is het ook regelmatig leuker dan gedacht.
Ik moest heel hard lachen om de verrotte aardbei
Wij hebben ook wisselende resultaten op camperplekken, maar dat maakt het ook avontuurlijk. Ondanks de review valt het wel eens tegen maar is het ook regelmatig leuker dan gedacht.
Ik moest heel hard lachen om de verrotte aardbei
Re: Busje gekocht... en toen?
Heerlijk verhaal en dat van die hele dure TV’s herken ik wel ja.
2 uur bezig om de liner uit te pakken, iedereens uitzicht te blokkeren en dan binnen TV gaan kijken.
En idd, als ik je ooit ergens tegenkom dan klop ik aan
2 uur bezig om de liner uit te pakken, iedereens uitzicht te blokkeren en dan binnen TV gaan kijken.
En idd, als ik je ooit ergens tegenkom dan klop ik aan
Sunlight T64 op Fiat Ducato Maxi 2.3 MultiJet 130 Pk Automaat.
Oh ja, I own a Ford Capri
Homesickness is a feeling that many know and suffer from; I on the other hand feel a pain less known, and its name is “outsickness”. When the snow melts, the stork arrives, and the rst steamships race o , then I feel the painful travel unrest. (Hans Christian Andersen)
Oh ja, I own a Ford Capri
Homesickness is a feeling that many know and suffer from; I on the other hand feel a pain less known, and its name is “outsickness”. When the snow melts, the stork arrives, and the rst steamships race o , then I feel the painful travel unrest. (Hans Christian Andersen)
-
jasperenpriscilla
- Berichten: 281
- Lid geworden op: vr 26 apr 2019, 9:19
Re: Busje gekocht... en toen?
ja fantastisch, ik moet er altijd om lachen.
Wij komen met onze Bertus brombeer de camperplaats op rijden, porrelen een banaan onder een wiel als we echt te scheef staan en hoppa, we zijn op vakantie (wij zijn tevreden als ons hoofd niet omlaag ligt, en het ei niet uit de pan glijdt.)
Andere mensen komen aan, motor uit, motor weer aan, motor weer uit, even verzetten, motor aan, motor weer uit. Flinke discussie, motor weer aan, toch naar een andere plaats. en de hele riedel weer opnieuw. En de grootste uitdaging is het uitrichten van de schotel. of dat ze erachter komen dat we kinderen bij hebben, dat ze dan toch nog maar eens een ander plekkie uitzoeken als ze net goed en wel staan.
Ik kan er echt van genieten. Wij zijn vaak de jongste mensen met de oudste camper op de camperplaats. En uiteindelijk hebben de schotelaars een fijne vakantie en wij ook. Ieder doet het op zijn eigen manier.
Het meeste geniet ik overigens van die stellen, die luidruchtig discussieren over hoe de camper moet staan, met fancy oprijbokken enzo. of zelfs met stelpootjes. En dan loop ik er wat later langs en dan kijk ik, en dan staan ze me toch een partij scheef. Heerlijk!
Mijn tip, ook al oogt het nog zo steriel op een camperplaats. Als je gewoon wat rondloopt buiten, dan zijn er toch vaak wel mensen die even een praatje komen maken. of zoek camperplaatsen waar een park naast ligt met picknick banken. Dan oogt het al snel veel gezelliger
Wij komen met onze Bertus brombeer de camperplaats op rijden, porrelen een banaan onder een wiel als we echt te scheef staan en hoppa, we zijn op vakantie (wij zijn tevreden als ons hoofd niet omlaag ligt, en het ei niet uit de pan glijdt.)
Andere mensen komen aan, motor uit, motor weer aan, motor weer uit, even verzetten, motor aan, motor weer uit. Flinke discussie, motor weer aan, toch naar een andere plaats. en de hele riedel weer opnieuw. En de grootste uitdaging is het uitrichten van de schotel. of dat ze erachter komen dat we kinderen bij hebben, dat ze dan toch nog maar eens een ander plekkie uitzoeken als ze net goed en wel staan.
Ik kan er echt van genieten. Wij zijn vaak de jongste mensen met de oudste camper op de camperplaats. En uiteindelijk hebben de schotelaars een fijne vakantie en wij ook. Ieder doet het op zijn eigen manier.
Het meeste geniet ik overigens van die stellen, die luidruchtig discussieren over hoe de camper moet staan, met fancy oprijbokken enzo. of zelfs met stelpootjes. En dan loop ik er wat later langs en dan kijk ik, en dan staan ze me toch een partij scheef. Heerlijk!
Mijn tip, ook al oogt het nog zo steriel op een camperplaats. Als je gewoon wat rondloopt buiten, dan zijn er toch vaak wel mensen die even een praatje komen maken. of zoek camperplaatsen waar een park naast ligt met picknick banken. Dan oogt het al snel veel gezelliger
Re: Busje gekocht... en toen?
Jasperenprissella .
Zeer herkenbaar
Gr. Toon .
Zeer herkenbaar
Gr. Toon .
Kopen bij de chinees,is snijden in eigen vlees.
Mudanishinai de
Mudanishinai de
Re: Busje gekocht... en toen?
Dat is nog niets...
In de tijd dat ik nog met een tent kampeerde...
Camping in Frankrijk. La Grave, in de Franse Alpen.
Komt een gezin aan met een vouwwagen. Kennelijk direct uit de showroom.
Kwam vanalles uit. Zo'n kast van buizen met doek. Noem maar op. Alles uit de verpakking.
Wij zagen het aankomen, stoelen draaien,
erbij.
Het kamp maken duurde een volle 24 uur.
En ons bier was op
In de tijd dat ik nog met een tent kampeerde...
Camping in Frankrijk. La Grave, in de Franse Alpen.
Komt een gezin aan met een vouwwagen. Kennelijk direct uit de showroom.
Kwam vanalles uit. Zo'n kast van buizen met doek. Noem maar op. Alles uit de verpakking.
Wij zagen het aankomen, stoelen draaien,
erbij.Het kamp maken duurde een volle 24 uur.
En ons bier was op
Re: Busje gekocht... en toen?
Heerlijk hè dat camper gebeuren. @tranny hoop je een keer in real live tegen te komen bomen met een lekker glas en naar mensen kijken heerlijk
Tot ziens Gr Aad
Tot ziens Gr Aad
-
Bob Diesel
- Berichten: 31966
- Lid geworden op: do 15 sep 2005, 16:31
- Locatie: limbabwe
- Contacteer:
Re: Busje gekocht... en toen?
Ik zou op zoek gaan naar een paar mooie plakletters en de naam
De verrotte aardbei behouden
De verrotte aardbei
behoudenRe: Busje gekocht... en toen?
Dat gaan we maar niet doen, ik ben al heel blij dat het bussie gevrijwaard is van de apk-plicht en ben niet van plan om daarvoor in de plaats bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit onder de loep te gaan liggen.
Het rood gaat toch verdwijnen, want met een rode uni-lak blijf je toch altijd aan het poetsen om het mooi rood te houden... en poetsen is absoluut niet mijn favoriete hobby maar iets wat ik liever uitbesteed.
Het plan is dat de bus straks heel neutraal in grijs en wit gespoten gaat worden, en tevens voorzien wordt van een stukje bedrijfsreclame in een tijds originele stijl.
Een beetje het idee zoals op onderstaande foto die ik ter inspiratie ergens van het internet heb geplukt (de bron is mij helaas onbekend), maar dan wel met het zo kenmerkende lachende bekje van de Transit uit de bouwjaren '65-'70 ook in het wit:
Het rood gaat toch verdwijnen, want met een rode uni-lak blijf je toch altijd aan het poetsen om het mooi rood te houden... en poetsen is absoluut niet mijn favoriete hobby maar iets wat ik liever uitbesteed.
Het plan is dat de bus straks heel neutraal in grijs en wit gespoten gaat worden, en tevens voorzien wordt van een stukje bedrijfsreclame in een tijds originele stijl.
Een beetje het idee zoals op onderstaande foto die ik ter inspiratie ergens van het internet heb geplukt (de bron is mij helaas onbekend), maar dan wel met het zo kenmerkende lachende bekje van de Transit uit de bouwjaren '65-'70 ook in het wit:
rustig aan, ben ik ook de hele dag druk mee...