Beste Marinus, het ligt nog wat gecompliceerder.... als jij en anderen wat meer willen weten dan lees dit eens rustig door:
De Griekse reders hebben de grootste handelsvloot ter wereld in handen: samen ruim 4100 schepen,
goed voor 16 procent van de wereldhandelsvloot. Dat is meer dan de Japanners of de Chinezen. De
Griekse rederijen verdienen meer dan de hele toeristische sector. In 2010 zagen de grote reders hun
inkomsten stijgen tot 15,4 miljard euro. Het toerisme genereerde 9 miljard euro inkomsten. Toch
vloeit van die rederij-miljarden haast geen cent naar de staat. De reders genieten sinds jaar en dag,
via een netwerk van fiscale maatregelen, feitelijk een belastingvrijstelling. De fiscus kijkt hun
rekeningen niet in. Elke Griekse miljonairsfamilie met aandelen in een rederij of in een maritiem
consortium – samen zo’n duizend families – is op die manier vrijgesteld. Een goed geolied fiscaal
paradijs. De reders bewaren hun geld in Zwitserland of in Cyprus, in Liechtenstein of in Londen.
Geschat vermogen ca. 600 miljard euro
De allerrijkste is Spiros Latsis, de zoon van de oude scheepsmagnaat John Latsis. De familie Latsis
is ook actief in de scheepsbouw en de bankwereld. Zoon Spiros is bovendien de grootste
aandeelhouder van Hellenic Petroleum. Op de lijst van de multimiljardairs in de wereld staat hij op
nummer 68. Hij studeerde aan de London School of Economics, samen met ene José Manuel
Barroso.
In juni 2004 wordt Barroso voorzitter van de Europese Commissie. Twee maanden later, in
augustus, is hij uitgenodigd voor een weekje vakantie op een pronkerig plezierjacht van de familie
Latsis. Latsis heeft net PrivatSea opgestart, een exclusieve jachtclub die haar leden “een
buitengewone ervaring aan boord van ’s werelds spectaculairste jachten” belooft. Inclusief de
Alexandria, die met haar lengte van 400 voet het op drie na grootste jacht ter wereld is. Daar waar
Aegaeus zich in zee stortte, trekken Barroso en Spiros Latsis samen de zwembroek aan op het dek
van misschien wel het meest luxueuze jacht op aarde. Een maand later keurt de Europese
Commissie 10,3 miljoen euro subsidie van de Griekse staat aan de scheepswerven van de familie
Latsis goed. Toeval? Of “ons kent ons, wie doet ons wat”?
Zomer, 2009: Griekenland betaalt in dat crisisjaar 2,5 miljard
euro voor zes Franse fregatten, nog eens 400 miljoen euro voor vijftien Franse Pumagevechtshelikopters
van de wapengigant EADS nv en tot slot nog eens 5 miljard euro voor zes
onderzeeërs van het Duitse ThyssenKrupp. Boem, paukenslag! 7,9 miljard euro voor Frans en Duits
wapentuig, middenin de crisis.
Merkel en Sarkozy tekenen plan na plan uit om ervoor te zorgen dat Griekenland de leningen aan
Duitse en Franse banken kan betalen. Het duo spuit mening na mening over wat het Griekse volk
moet doen maar in het medialicht houdt het de kiezen op elkaar wanneer het over de wapendeals
gaat. Der Spiegel zette het Griekse shoppen in Duitsland op een rijtje en dat is indrukwekkend.
Onderzeeërs, jachtbommenwerpers, tanks... Het kleine Griekenland met zijn 11 miljoen inwoners
staat op de wereldranglijst van big spenders inzake conventionele bewapening op de vijfde plaats.
Het geeft exorbitant veel uit aan defensie: 3,1 procent van de nationale rijkdom. Landen als
Frankrijk en Groot-Brittannië besteden respectievelijk 2,3 en 2,4 procent aan defensie. Alleen de VS
doen beter, met 4 procent.
Crisis of geen crisis, de grote Europese broers zetten de Grieken onder druk om de wapenaankopen
gewoon te laten doorgaan, op straffe van geen lening. Het persbureau AP citeert een adviseur van
premier Papandreou: “Niemand zegt: ‘Koop onze oorlogsschepen of we helpen je niet met je
schulden.’ Maar de niet mis te verstane onderliggende boodschap is dat we meer hulp krijgen als we
doen wat zij willen op bewapeningsvlak.” Het tijdschrift Vrede schrijft: “President Sarkozy zou in
februari 2010 druk uitgeoefend hebben op Papandreou toen die op bezoek was in Frankrijk voor
hulp bij de financiële perikelen van zijn land. Op de dag dat Papandreou naar Parijs ging, kondigden
de Grieken aan dat ze de geplande aankoop van zes Franse Fremm-fregatten ter waarde van 2,5
miljard euro niet zouden herzien, ondanks de financiële afgrond waar ze voor stonden.”
Begin oktober 2011 koopt het failliete Griekse establishment nog maar eens
400 tanks en een twintigtal amfibievoertuigen van het Amerikaanse leger. En, zo blijkt, ook nog
eens vier oorlogsschepen ter waarde van elk drie miljoen euro van Frankrijk.
De Verenigde Staten, Duitsland en Frankrijk spelen de rivaliteit tussen Griekenland en buurland
Turkije handig uit. De wapenfabrikanten eten van twee walletjes als leveranciers aan beide rivalen.
Bestelt Griekenland nieuwe wapens, dan kan de wapenfabrikant even wachten en daar melden de
Turken zich al voor dezelfde spulletjes. De Koude Oorlog in het klein, zo lijkt het wel. Ware het niet
dat al dat nieuwe oorlogsmateriaal helemaal niet geschikt is voor een confrontatie met Turkije, maar
des te meer voor de Navostrategie en om nieuwe machtsverhoudingen in het Midden-Oosten te
helpen creëren zoals Washington die graag zou zien. Waarom blijft het anders zo pijnlijk stil in
Washington, Brussel en Frankfurt over het feit dat de Griekse regering op alles bespaart behalve op
oorlogstuig?
Op het Griekse eiland Hydra, waar de woningen hagelwit zijn en de zee diepblauw, woont de
Nederlandse journaliste Ingeborg Beugel. Ze berichtte jarenlang over het land. Ze schrijft
passioneel over het geritsel van de Griekse politieke en economische elite. “Ik vind het interessant
dat de Europese Unie heel arrogant, keihard en meedogenloos allerlei eisen stelt aan Griekenland
terwijl Brussel de Griekse regering niet onder druk zet om de corrupte politici aan te pakken. Daar
stuurt Brussel geenszins op aan. Sterker nog: Brussel zwijgt als het graf omdat er anders heel veel
louche praktijken aan het licht zouden komen die met Europa te maken hebben. Siemens
bijvoorbeeld heeft ongenadig veel smeergelden uitgedeeld in ruil voor een monopoliepositie tijdens
de Olympische Spelen in Athene in 2004. Daar zijn miljarden omgegaan maar als je dat gaat
aanpakken dan kom je ook aan een Duits bedrijf en dat wil Duitsland niet. Er zijn ook heel veel
smeergelden betaald voor dure Duitse onderzeeërs. Griekenland heeft die gekocht tegen twee keer
de prijs die Turkije ervoor moest betalen. Frankrijk dwong Griekenland in ruil voor ‘hulp’
peperdure gevechtsvliegtuigen aan te schaffen.
Door de financiële crisis schoten de overheidsschulden plots snel omhoog: van 115 procent van het
bbp in 2007 naar 143 procent in 2010. En daardoor steeg, in een kettingreactie, ook nog eens de
rente op die schulden heel snel. Vooral die rentelast hangt als een molensteen om de economie: een
decennium geleden moesten de Grieken jaarlijks 9 miljard euro afbetalen aan interest op de lopende
leningen, in 2010 was dat al meer dan 15 miljard.
De boel ontplofte in oktober 2009, toen “de twee papa’s” van de Griekse sociaaldemocratie, premier
Giorgos Papandreou en zijn Financieminister Giorgos Papakonstantinou onthulden dat hun
voorgangers stelselmatig valse, veel te rooskleurige cijfers over de Griekse overheidstekorten
hadden gepresenteerd. Het begrotingstekort zou in 2009 12,7 procent bedragen in plaats van 3,7
procent. De collega’s premiers en ministers van de andere eurolanden beweerden dat de Grieken
zowat iedereen in Europa hadden belazerd. Didier Reynders, sinds mensenheugenis minister
van Financiën van België, erkende later in de Franse zakenkrant La Tribune deemoedig: “Van bij de toetreding
van de Grieken tot de eurozone in 2001 wisten we dat hun statistieken vervalst waren.”
The New York Times berichtte dat twee Amerikaanse grootbanken, JP Morgan en Goldman Sachs
tien jaar lang professioneel geholpen hebben om de correcte Griekse schuld- en begrotingscijfers te
verdoezelen. En wie was in die periode vicevoorzitter en managing director bij Goldman Sachs
International? Meneer Mario Draghi. Ondanks het gesjoemel met de Griekse cijfers – Draghi had
dat moeten weten, het was welbeschouwd zijn bank –
hebben Merkel, Sarkozy en de andere
Europese leiders Draghi voorgedragen als nieuwe voorzitter van de Europese Centrale Bank.
Kampioenen van de dubbele moraal zijn ze. Met de rechterhand steken ze foei foei foei het
belerende vingertje op naar de vervalsing van de Griekse begrotingscijfers. Tegelijk deelt hun
linkerhand met veel protocol een van de meest strategische Europese functies uit aan een topman
van de bank die bij deze vervalsing heeft geholpen.
Nu het in 2011-2012 misloopt met de staatsobligaties van Griekenland, Portugal, Italië,
Ierland en Spanje, eisen dezelfde banken nog maar eens dat de overheid – en dus de belastingbetaler
– bijspringt en de staatsobligaties overneemt.
Via de bedragen die nu vanuit de EU naar Griekenland worden overgemaakt worden de schulden aan de
Franse en Duitse banken afgelost. Zij hebben het samen inmiddels via het ESF voor elkaar gekregen het
VETO-recht dat gold voor iedere lidstaat van de EU voortaan alleen te doen gelden
voor de "grootste" deelnemende landen (Nederland geen stem meer, als grootste netto-betaler?)
Waarom zouden Merkel en oud president Sarkozy zo verbeten zijn geweest om Griekenland te "redden"?
Het sluitstuk is nu het ESM verdrag waarin het mogelijk wordt gemaakt voor de EU de soevereiniteit van
de lidstaten te ontnemen en het recht verwerven beslag te leggen
op alle spaargelden,
pensioenspaargeld, onroerend goed van alle lidstaten zonder ook maar enige verantwoording te
hoeven af te leggen, sterker nog, zij verkrijgen hierdoor een volledige immuniteit jegens de lidstaten.
De Fransen gaan inmiddels (nooit voor gespaard) met 60 jaar met pensioen, President Hollande
heeft dit toegezegd. En de EU kan straks, door dit ESM verdrag, gewoon aanspraak kan maken op o.a. onze
pensioenfondsen, de ca. 1200 miljard euro (!) die wij in de afgelopen 70 jaar als Nederlanders als
aanvullend pensioen bij elkaar hebben gespaard om hun tekorten te dekken. Binnen 7 dagen zelfs.
De politiek zwijgt hierover in alle talen, maar wel doorwerken na 65 hier. Start al in 2013. In dat jaar wordt
de AOW-leeftijd met 1 maand verhoogd. In de jaren daarna zal de AOW-leeftijd – in stappen – verder
worden verhoogd. Uiterlijk in 2019 is de AOW-leeftijd 66 jaar en uiterlijk in 2024 67 jaar.
Degenen van na 1950 met een partner die jonger is dan hij of zij, kunnen vervolgens ook nog eens rekenen
op slechts de helft van hun AOW (ca. 600,-- bruto in plaats van 1200,--) totdat deze ook 67 jaar is.
Kortom, beste Marinus, ik betwijfel of het voor Nederland zoveel "beter is" om in deze EU te blijven, de door
ons opgebouwde welvaart, waaronder ons (pensioen)spaargeld, zou door de EU uiteindelijk wel eens
"eerlijk herverdeeld" kunnen gaan worden onder de gehele Europese bevolking zonder dat we daar ook maar iets tegen
in te brengen hebben. Ik hoop niet dat het ooit zover komt.
Filmpje al bekeken?
Lang verhaal, maar kon niet korter omdat het anders "one liners" zouden worden. Ik hoop dat velen dit eens zullen doorlezen.
Groet, Willem