Melis1 schreef: ↑vr 01 nov 2019, 23:10
durisotti schreef: ↑vr 01 nov 2019, 13:00
Mijn ervaring is dat de gewone man in al die landen de dupe is van de politiek.
Is in Turkije de gewone man de dupe van de politiek?
Neen, beslist niet, die “gewone man” is juist de veroorzaker. Zijn stem in het stemhokje zorgt ervoor dat hij kiest voor een bepaalde politieke partij. Hij is ook degene die klakkeloos gelooft wat de politici en de door de overheid gecontroleerde nieuwsmedia dagelijks vertellen. Hij is ook degene die corruptie afwijst, maar er zelf o zo graag aan meedoet. Hij moppert ook elke marktdag weer dat de prijzen weer duurder zijn geworden, maar gelooft zondermeer de schoonzoon van de leider, of de leider zelf, als die zegt dat vijandige buitenlandse krachten dit veroorzaken. Die gewone man heeft ook veel familie, vrienden, buren, kennissen, wellicht zijn eigen kinderen, die al jaren werkeloos thuis zitten, maar gelooft de politieke leiders zonder meer als die bijna dagelijks op de Turkse tv vertellen dat het geweldig gaat met de Turkse economie en dat Turkije tot de drie leidende landen in de wereld behoort.
Komt dit allemaal door de huidige leiders daar? Denk het niet, ook voordat de huidige leiders aan de macht kwamen, liep het, om het maar voorzichtig uit te drukken, ook niet bepaald gesmeerd in dat land. O.a drie militaire coups, waar tussen de coups door, de politieke meningsverschillen vaak op straat werden uitgevochten met elk jaar weer veel doden tot gevolg, en waar de huidige oppositiepartij het “platteland” totaal veronachtzaamde en zich alleen richtte op de steden. Deze partij voelde zich een elite-partij, verheven boven de “niet-geletterden”, en overduidelijk een aanhanger van Atatürk.
Afgelopen week was weer een belangrijke week voor de Atatürk-aanhangers met de viering van de “Dag van de Republiek”. Met op tv o.a. beelden van vier-jarigen die lyrisch vertelden over Atatürk. Volkomen gehersenspoeld, maar ook ouderen blijken elke keer weer te tonen dat zelf over iets nadenken en een mening hebben not-done is.
Ach, en dan wordt er soms hier op het forum soms gesteld dat de Turken zo’n vriendelijk, aardig en gastvrij volk zijn. Als je dit zo ervaart, geniet dan vooral van je bevindingen. Maar na vele, vele bezoeken komt een tijd dat je het door krijgt. Achter die vriendelijkheid zit bijna altijd een bedoeling, men wil iets van je. Toch wil ik niet generaliseren, ik heb genoeg Turkse vrienden die niet zo zijn, maar dat zijn dan mensen die ik goed en vele jaren ken en meerdere keren per jaar contacten mee heb. Maar ik zou zeggen, kom eens naar Istanbul, en bezoek deze stad dan vooral te voet. Dan dezelfde ervaring over die vriendelijkheid bij een straat oversteken als in Zweden?
Dus mijn menig is dat de Turkse gewone man beslist niet de dupe is, als ze zouden willen dat er iets moet veranderen, dan moet juist die gewone man dat doen. Goede alternatieven voor de huidige leiders zijn er niet, en zullen er ook niet komen, want een Turkse burger neemt in het algemeen zelf geen verantwoordelijkheid, dat leert hij niet in het onderwijs en in de thuis- of werksituatie. Zelf ergens een oplossing voor iets zoeken is voor een Turk een hele zware opgave, gaat niet zelf nadenken, maar vraagt het iemand anders, of zegt dat hij het niet weet. Een Turk is gewend te gehoorzamen, dat duurt al vele generaties, en dat zal de komende generaties ook niet veranderen.
Toch zou ik niet het advies geven Turkije te mijden, dat doe ik ook al 45 jaar niet, en ik volg ook dagelijks het Turkse nieuws in de krant en op tv. Ja, als je naar Turkije gaat loop je bepaalde risico’s die ik ook al meerdere keren mocht ervaren. Maar als je geïnteresseerd bent in dat land en bevolking, dan kan je dat beter met je eigen ogen en oren waarnemen, en niet afgaan op welke berichtgeving ook, ja, ook deze.
