Foto's: natuur

[marchugo]

Bob, als die vliegenzwam van Elly uitgroeit, wordt ie zo, zie onder.


Vannacht na een bui in een paar uur opgekomen tussen het sloophout in de tuin tijdens een renovatie.

Mijn oma brak de rode kop van een vliegenzwam in stukken en zette die in een bakje water, zodat er vliegen op afkwamen, die zich vervolgens dooddronken aan het gif in de zwam.

Op internet lees ik dat de rendierherders in het noorden van Zweden ze eten om high te worden. Ze raken half bewusteloos, braken de boel uit, maar zijn dan in gelukzalige staat. Soms gaat er eentje dood, dat wel.

Marc.

[thole]

In de jaren 60 was de hallucinogene werking van de vliegenzwam in Nederland ook ontdekt door psychonauten.
Niet te veel natuurlijk ervan eten maar kleine stukjes , dan werd erop getript.

WE hebben 3 middagen wat gewandeld/ gefietst en hebben toen 36 verschillende soorten paddenstoelen gefotografeerd.
We zullen ze natuurlijk hier niet allemaal plaatsen, wellicht op onze site de komende week, daar staan er nu ook al een aantal onder 'huidige reis'.

DSCN3598.jpeg (269.55 KiB) 225 keer bekeken

Nevelzwam

Schermafbeelding 2020-10-17 om 16.28.59.jpeg (244.45 KiB) 225 keer bekeken

Bundelchloormycena(met dank aan Toon , onze forum natuurvorser )

Schermafbeelding 2020-10-17 om 16.29.32.jpeg (323.86 KiB) 225 keer bekeken

Roodporiehoutzwam

Zo nog ruim 5000 soorten te fotograferen dan hebben we alleNederlandse paddenstoelen wel gehad.

[Bob Diesel]

Het fotograferen een makkie
probeer ze eerst maar te vinden

[thole]

In de Achterhoek struikel je er over
Maar inderdaad , natuurlijk zie je maar een beperkt aantal soorten.

[metatoon]

Bob .
Misschien een idee om er een paar te fotograferen bij jouw in de buurt.
Wellicht kom jij met heel andere soorten .

Gr. Toon

[Bob Diesel]

Ik zal de huisfotograaf vragen

collage van vandaag
.

1602960815387_IMG-20201017-WA0000.jpg (97.92 KiB) 170 keer bekeken

[metatoon]

Geweldig bob .
Je zet me ook meteen schaakmat met deze actie
Boel huiswerk er bij
Gr. Toon

[Bob Diesel]

De rode biefstuk zwam staat er niet tussen

[roma]

Hoe voeg je die foto's samen?

[Bob Diesel]

gratis progje Photoscape instaleren zegt de bazin hier
ik weet en doe er niks mee,,, de bazin des te meer

[roma]

Ga ik proberen.

[TestCase]

Ik doe ook maar eens mee met foto's van iets verder weg. Geschoten in, Zuid-Afrika, Namibië, Botswana, Zambia.

Struisvogel.jpg (246.77 KiB) 121 keer bekeken

Witkapbijeneter.jpg (151.76 KiB) 121 keer bekeken

Roze Pelikaan.jpg (163.45 KiB) 121 keer bekeken

"Schiet" alle bloemetjes, plantjes en dieren onderweg, dacht dat ik de enige was hier.

//Kees

[isoplus]

Ik doe dat ook en dan nog oude auto's, bootjes, ruïnes en mooie oude Portugese koppen, zo blijf je lekker bezig niets mis mee

[roma]

Nov 2019. In Etosha (noord Namibia) zo triest om te zien dat er voor de dieren geen druppel water te vinden is. Alles uitgedroogd, het dode gras is oneetbaar en verzuurd. Olifanten zag ik dode takken met vlijmscherpe stekels eten.



En nog pijnlijker en schrijnender was ergens in de leegte van de Kalahari woestijn de schreeuw om water.



Uit mijn weblog:
“Water!” Een doordringende kreet. Ik hoor de schreeuw luid en duidelijk vanuit de gesloten aircon-Toyota. We rijden in de verlatenheid van een woestijngebied bij het Brandberg-gebergte.

Zinderende vlaktes met zand, grind, bergen en hier en daar wat dode struiken. Het is twee uur in de middag van 23 oktober. Langs de weg staat hier en daar een takkenhut waar vrouwen mineralen en zelfgemaakte sieraden aan passerende toeristen proberen te verkopen. Niet een keer zie ik er een wagen stoppen. Hoeveel wagens passeren hier eigenlijk? Twee of drie per uur. Veel meer zullen het er niet zijn.
“Water!” Op een driesprong van gravelpistes hoor ik die doordringende kreet. Een klein kind zwaait met een lege plasticfles en een oudere zus schreeuwt om water. Hartverscheurend. We zijn er al voorbij als AnnaMarie zegt: “Zullen we ze een fles water geven?”

Langzaam rijden we achteruit. Met de caravan gaat dat niet zo snel. Bij het takkenhutje komen een volwassen vrouw, een dochter van 14 of 15 en twee kleintjes (4 en 2?) naar ons toe. Van de achterbank pak ik een waterkan met vijf liter die dankbaar en verlegen door het meisje wordt aangepakt. Moeder probeert ons nog wat stenen te verkopen. Dan rijden we verder naar ons luxe resort Brandberg White Lady.
“Water!” Nog nooit heb ik mensen om water horen schreeuwen. Wat een wanhoop. Minutenlang ben ik hevig geëmotioneerd. Ik zal die schreeuw nooit meer vergeten.

En twee dagen later:
Vrijdag 25 oktober vertrekken we rond half 8. Eerst 10 km lastige piste tot de grote gravelroad, waar we gelijk met een toeristentruck vol Fransen op het kruispunt stoppen. De zwarte chauffeur stopt bij de hut waar we eergisteren kinderen om water horen schreeuwen. Hij zet er twee 5-liter kannen neer en een zak voedsel. Wij laten er ook 10 liter water achter....